- ағайын-тума
- зат. сөйл.Ағайын-туған.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
үркердей — ұйлықты. Бір жерге топтасты. Жұмағұлдың үйінің маңайында ү р к е р д е й ұ й л ы ғ ы п отырған ағайын тума, жекжаттарын үркітіп быт шыт қылды (А.Мекебаев, Алапат., 373) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бойлақ-саулық — (Монғ.) ағайын, не ағайын емес адамдар жазғы жайлауда екі ауыл болып қатар отырады да, қозы, лағын тумаған қой, серкешке қосып, бір ауылдың адамдары жаяды. Екінші ауыл сауатын малдарын (саулық қой мен саулық ешкіні) жаяды. Бұлайша отыруды «бойлақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жақын — 1. Ағайын туған, туысқан тума, жегжат. 2. Көңілдес, сыйлас … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі